Kartezyen felsefe, 17. yüzyıl Fransız filozofu René Descartes’in felsefi düşüncelerine dayanan bir felsefe akımıdır. Bu akım, doğru bilginin kaynağına ve doğru bilginin nasıl elde edilebileceğine odaklanır.
Descartes, felsefi düşüncelerinde kuşku ve şüphe kavramlarına büyük önem verir. Ona göre, doğru bilgiyi elde etmek için öncelikle tüm var olanları şüpheyle karşılamalıyız. Bu şekilde, şüphe etmeyeceğimiz gerçekleri bulup doğru bilgiye ulaşabiliriz.
Bu yaklaşım, Descartes’in “Cogito Ergo Sum” (Düşünüyorum, öyleyse varım) felsefi prensibine dayanır. Descartes’e göre, düşünen bir varlık var olmak zorundadır. Kendimizi sorgulamak, varlığımızın temelini ve gerçekliğimizi anlamamıza yardımcı olur.
Kartezyen felsefe ayrıca, doğru bilginin kaynağı olarak insanın düşünme yeteneğine odaklanır. Descartes, insan zihninin doğuştan gelen fikirlerle donatılmış olduğuna inanmaz. Ona göre, her bilgi, deneyimlerimizden türetilir. Buna göre, doğru bilgiye ulaşmak için deneyimlerimizi özenle gözlemlememiz ve analiz etmemiz gereklidir.
Kartezyen felsefe, Descartes’in “Meditasyonlar” adlı eserinde ayrıntılı bir şekilde ele alınmaktadır. Bu eser, Descartes’in felsefi düşüncelerinin temellerini oluşturur ve birçok felsefi soruya yanıt arar.
Sonuç olarak, Kartezyen felsefe, insan zihninin doğru bilgiyi elde etmek için kuşku ve şüphe üzerine kurulu bir süreç izlemesi gerektiğini savunan bir felsefe akımıdır. Descartes’in düşünceleri, modern felsefenin temellerinden biri olarak kabul edilir ve birçok felsefi tartışmada hala etkili bir rol oynar.